Online is Rucksack Magazine ruim een jaar actief, maar levert nu z’n eerste geprinte, strak vormgegeven editie af, ‘The Winter Issue’. Inhoudelijk gaan ze verder op hetzelfde elan. Ook hier de focus op het avontuur en het ruwe buitenleven met indrukwekkende landschapsfotografie, sterke verhalen en verfrissende interviews. In deze eerste offline versie volgen we fotograaf Maegan Brown tijdens een road trip door Ijsland en vertelt redactrice Laura Pendlebury hoe zij de bittere Finse winter ervaart. Een interview is er met Mya Kerner, die perfect aansluit met haar fragiele schilderijen van diverse berglandschappen. Je waant je achter de schermen van winterwonderland.
Voor z’n nieuwste project trok Peter Judson, grafisch vormgever en illustrator uit Londen, de straat op. Met z’n telefoon wist hij tal van alledaagse stillevens vast te leggen om ze daarna, in de studio, te ontleden en te transformeren naar grafische elementen en gestyleerde illustraties. Judson past haast in al z’n werk het gebruik van colour-blocking toe en combineert graag primaire kleuren met pastels. Zelf zegt hij sterk beïnvloed te zijn door het anti design uit de jaren tachtig en het postmodernisme.
Hij is meubelmaker, interieurarchitect en gefascineerd door de natuur, landschappen en alles wat daaruit voorkomt. Jonas Van Put maakt stalen constructies en installaties. Z’n werk is functioneel, maar ook te catalogeren onder kunst en design. Zelf ben ik uitermate geïntrigeerd door ‘Observer’, een van z’n installaties. Een stoel die erg doet denken aan de klassieke reddersstoel, maar dan met extreme proporties, eentje waar menig badmeester alleen maar van kan dromen. Een goeie vijf meter hoog is hij, en biedt de mogelijkheid acht km ver te kijken. En weg te dromen. Want dat is waar de installatie voor staat. Het niet zo bereikbare, het weg van het alledaagse. “Mijn vormtaal, omdat ik met staal werk, is fijn en minimalistisch. Ik laat alles weg dat weggelaten kan worden”, vertelt Jonas. Dat dit talent nog veel mag weglaten.
Stilte op de blog sinds enkele maanden. Maar niet zonder reden. Met trots kondig ik vandaag m’n eerste eigen boek aan. Wonderplants, een project waaraan ik de afgelopen maanden m’n tijd en energie maar wat graag spendeerde. Wereldwijd ging ik op zoek naar botanische interieurs. Groene interieurs, waar de plant soms de hoofdrol speelt, en dan weer als accent het verschil maakt. Het werd een boeiende samenwerking met professionele fotografen en enthousiaste bewoners die me vertelden over hun passie voor de plant, waar die vandaan komt en op welke manier die een rol speelt in hun leefomgeving. Ik werd bijgestaan door Judith Baehner, voor wie de plantenwereld nauwelijks nog geheimen kent. Per interieur noemt ze de planten bij hun naam, waar die vandaan komt en hoe je die best verzorgt. Het boek werd uitgegeven door Lannoo en ligt vandaag in de winkel.
En of je wil weten hoe de Tyrannosaurussen rex het deden. Smith Journal, een van m’n nieuwe favoriete magazines, wijdt er in z’n meest recente editie een uitgebreid artikel aan. Vier maal per jaar verrast het Australische blad de lezer met interessante, geestige en soms vreemde verhalen, in een ongecompliceerde taal. Je ontdekt er niet meteen de nieuwste trends, maar komt meer te weten over dat wat de tand des tijds heeft doorstaan. Er wordt teruggeblikt zonder al te nostalgisch te worden en met bijna kinderlijke verwondering naar de toekomst gekeken. Je wordt in deze extra fijne uitgave verwend met een eerbetoon aan ‘s wereldberoemdste roadies met bijhorende verhalen, die je enkel aan de toog verwacht te horen. Een vishaak wordt een kunstobject, een papieren vliegtuig een collector’s item. Een bont allegaartje aan content, maar de wijze waarop het wordt gebracht en de mooie, uitgebalanceerde layout houden de boel in balans. Met glans!
Ook voor haar nieuwe lente- en zomercollectie koos de Belgische Caroline Bosmans, het creatieve brein achter het gelijknamige kinderkleding label, voor een apart thema. Met ‘Save animals, eat people’ doet ze opnieuw waar ze goed in is. Ieder collectiestuk voorzien van een sterke grafische print, de grenzen tussen jongens- en meisjesachtig fel vervagen en het geheel afwerken met een flinke dosis humor. Ze zoekt het graag op, dat donkere kantje en ze weet als geen ander een kinderkledinglijn het perfecte je-ne-sais-quoi-gehalte toe te schrijven. Ook in haar verhalende campagnes trekt ze de lijn naadloos door en vertelt ze klaar en duidelijk wat ze kwijt wil. En dat het wordt gesmaakt.
Dat Nederlandse typograaf Karel Martens met z’n 81 jaar nog altijd een grote inspiratiebron is, is nogmaals gebleken. Op het design event FITC in Amsterdam de afgelopen week werd Martens opgedragen als een icoon, met veel fascinatie voor kleur en voor de abstracte vormen van letters en cijfers. Zijn werk laat zich kenmerken door ambachtelijkheid en eenvoud. Het grootste deel van z’n leven was hij werkzaam als vormgever van boeken, tijdschriften, catalogi, affiches en postzegels. Ook gaf hij les aan de Jan Van Eyckacademie in Maastricht, de Yale School of Graphic Design en richtte hij de Werkplaats Typografie op, een school voor grafische vormgeving in Arnhem. En hij viel meermaals in de prijzen. Een terugblik waard.
Illustratrice en allround creatievelinge Helen b maakt van alles, en nu ook haar eerste ultrazachte donsovertrek met vossenprint. De illustratie, die ook haar porseleinwerk siert, staat beeldig op textiel. Het gaat voorlopig om een 1-persoons donsovertrek, de kans is groot dat de vos weldra in menig kinderkamer prijkt of voor een speels accent zorgt in de logeerkamer. Te vinden bij Helen b & vrienden in Gent en op de webshop. Sweet dreams y’all!
Vrouwelijke creativiteit onder de loep in editie 25 van het Britse kunst- en cultuurmagazine Elephant. Een nieuwe generatie artiesten als Faith Holland en Nakeya Brown aan het woord over pornografie en opwinding, over het hebben van een muze, over politiek en economie. Enkele boeiende interviews ook met aanstormend talent. En Ijsland in de kijker als land van design. Maar je kan vooral niet naast de cover kijken van deze sterke winter issue.
Vandaag opent LA Art Book Fair de deuren. Kunstenaars en uitgeverijen van over de hele wereld stellen er hun beste, nieuwste en/of meest zeldzame kunstboeken en -zines tentoon. Uitgeverij Triangle Books heeft de eer er ons land te vertegenwoordigen en nam mee, ‘The exquisite self portraits photoshoot’ van Rob Pruitt. Een parel uit een reeks kunstboeken gewijd aan zwart-witportretten.
Verbluffend mooie luchtfoto’s als ware het schilderijen, oftewel een strenge winter door de ogen van Pools architect, piloot én fotograaf Kacper Kowalski. Z’n professionele bezigheden en de passie voor reizen en natuur leverden het talent al verschillende prijzen op, waaronder meerdere malen de prestigieuze World Press Photo Award. Dat hij nog veel mag vliegen en fotograferen.
Zes nieuwe trends zijn er te ontdekken in de lente- en zomercatalogus van het Deense interieurlabel Bloomingville. Ik onthoud vooral: koper en hout, mierzoete pastels, exotische vormen en opvallend veel goud. Stijlvol als altijd, maar voldoende verrassend.
Daniel Lachenmeier is wat men noemt een allround illustrator en designer. De Zwitser maakt collages in zijn zeer typerende stijl en hanteert een kleurenpalet geïnspireerd door oude foto’s. Zeker ook het tonen waard is de reeks riso prints die hij ontwierp. Verhalende illustraties, maar ook abstractere werken, waar hij experimenteert met lijntekeningen en verschillende scantechnieken.
Tweemaal per jaar kan je gluren bij de buren in het mooie Openhouse magazine. Overal ter wereld gaat het Spaanse blad op zoek naar gastvrije creatievelingen, die tonen hoe ze wonen en vertellen over de activiteiten die er plaatsvinden.
In de vierde editie kijken we binnen bij de Amerikaanse Marjorie, die al twintig jaar lang elke zondag haar huis openstelt voor een jazzconcert en we passeren bij Jim, een Parijse artiest die in het weekend in z’n keuken staat om er gezonde maaltijden te koken voor wie dat wil. We krijgen ook nog een prachtige tuin te zien in Florence, een huis in Sydney dat als museum fungeert en een boerderij in Copenhagen.
Aparte verhalen, boeiende interviews en mooie fotografie in een strakke layout. Salontafelproof.
Tot in detail prachtig uitgewerkte borduursels en een hemels kleurenpalet. De nieuwe lente- en zomercollectie van Gucci schreeuwt om een plaatsje in de categorie ‘Kleur & Patroon’. Aanvullend de al even fraaie campagne video, opgenomen in Berlijn.
Katten als rode draad in het Britse Puss Puss magazine, zo ook in de derde editie. Als decorstuk in de mode-, cultuur- en muziekreportages maar ook als onderwerp van de soms verrassende interviews. Verwacht verder mooie fotografie en een strakke vormgeving. Ook online is Puss Puss het checken waard als je van katten houdt. Je leest er een interview met kattenfluisteraar Walter Chandoha en bekijkt er de videoclip voor de single ‘Manon’ van De Jeugd van Tegenwoordig, met in de hoofdrol een kat, what else?
David Bowie is niet meer. Bij wijze van eerbetoon een selectie uit het artwork van ‘The Rebel’.
The Antler King, het muzikale duo uit Gent, bracht een tijdje terug “Remix Patterns” uit. Een album waarvoor ze samen werkten met een aantal bevriende muzikanten. Voor de videoclip van ‘It Ain’t’ werd kunstenares Steffie Van Cauter ingeschakeld, die op haar beurt een soort van remix maakte van haar eigen animatiefilm “366”. Het is een meeslepende, bijna hypnotiserende videoclip geworden. Voorzien van een persoonlijke tekenstijl en grafisch sterk. Eentje die je vasthoudt tot de allerlaatste still.
“Happy when I’m drawing, 15 and Dutch”, zo omschrijft Hanna Hosman zichzelf op haar blog. Dat ze graag tekent, dat zie je als je door haar werk bladert, maar ook dat ze getalenteerd is en een sterke persoonlijkheid heeft. Ik ben ook fan van haar schetsen, puur en ongedwongen. Haar kleurkeuzes zijn apart en ze heeft iets met ‘moody faces’ en ‘striped shirts’. You gotta love her!
In volle cadeautjesperiode ontdek ik Mofelito Paperito. De webshop voor wie houdt van papier en mooie schrijfwaren. Sofie Rombouts, de bezielster van dit concept, is van kindsbeen af gefascineerd door papier en bureau-artikelen, heeft gevoel voor stijl en maakt het ons makkelijk. Een overzichtelijke, hoe kan het ook anders, en mooi vormgegeven website biedt tal van producten aan.
We kunnen weer stijlvol organiseren, todo-lijstjes opstellen en brieven schrijven alsof we niets anders gewend zijn. Weekplanners en notebooks, maar ook inpakpapier en masking tape. Kleurrijk en voorzien van patronen of net heel basic, voor elk wat wils. Voor zij die niet kunnen kiezen zijn er ook de moodboards, waar mooi op elkaar afgestemde artikelen in één pakketje worden verkocht. Wie al dat fraais liever voelt en ruikt kan nog tot en met kerstavond terecht in de pop-up shop Jackie-Jane in Gent.
Puur Confituur toont je graag haar persoonlijke verlanglijstje.
Migration volgt een reuzegroot, vreemd wezen dat op een blauwe maandag uit de lucht komt gevallen en zich, puur instinctief, door de natuur beweegt op zoek naar een plek om thuis te komen. Verbluffend is de combinatie van een Super 8mm film en computeranimatie, aandoenlijk mooi het resultaat. Het artistieke duo achter deze parel is het Canadese Fluorescent Hill, ofwel Mark Lomond en Johanne Ste-Marie, die verschillende muziekvideo’s, kortfilms en artistieke projecten op hun palmares hebben staan. Lang is de lijst met filmfestivals waar Migration werd getoond, indrukwekkend is het aantal prijzen dat in de wacht is gesleept. Ik word er een beetje stil van.
‘About food and family’ klinkt de baseline van het gloednieuwe en heerlijk ongedwongen Lunch Lady magazine. Vers van de Australische pers en een tot succes voorbestemde samenwerking tussen Kate ‘the lunch lady’ Berry en het creatieve duo Louise Bannister and Lara Burke, de makers van het populaire Frankie magazine. Het idee voor het blad ontstond toen het dochtertje van Berry werd uitgelachen op school omwille van haar ‘vreemde’ lunchpakketjes. Het kleine meisje vond het prima zo en werd al snel een inspiratiebron voor de ouders van haar klasgenootjes. Wie op zoek is naar originele recepten komt zonder fout aan z’n trekken. Wie gek is op creatieve fotografie, illustratie en spitsvondige taal, evengoed. Dat het allemaal niet perfect hoeft te zijn, dat gezinsleven van ons, dat balans een mooi streven is en dat we al eens mogen lachen. Het aanstekelijke enthousiasme waarmee deze eerste editie op poten is gezet, belooft alleen maar goeds. Check zeker ook de fraai vormgegeven blog.
Niets doen is geen optie, moet Martena Duss gedacht hebben, toen ze bij de geboorte van haar neefje niet onmiddellijk het gepaste geschenkje vond, en ze maakte een boek. In ‘Het grote receptenboek tegen verveling’ ontdek je hoe je een wolk maakt, je oude schoenen pimpt en zoete paardenbloemhoning bereidt. Je leert storm in een glas water veroorzaken, een vikingschip bouwen en boterhammen smeren op geheel aparte wijze. Een heerlijk hebbeding is het geworden, voorzien van bonte tekeningen en vette letters, boordevol ideeën (79 om precies te zijn) om vrije dagen en koude winteravonden nieuw leven in te blazen. En ook een erg origineel geschenk. Voor kinderen een ware ontdekkingstocht, voor volwassenen pure nostalgie. Hier uitgebreid getest en meer dan goed bevonden.
Het Spaanse label Bobo Choses is al enkele jaren een gevestigde waarde in de modewereld. Het onderscheidt zich door kwalitatieve materialen, een zeer herkenbaar kleurenpalet en erg originele, fantasierijke prints. En het verhaal gaat verder. Afgelopen zomer is de ‘maison’ collectie gelanceerd en kreeg dit najaar nog een uitbreiding. Mokken, theedoeken, borden, maar ook heerlijk zachte kussens en tapijtjes. Stuk voor stuk mooie producten die je keuken kleurrijker maken en je doen verlangen naar koude winteravonden.
Wat ben ik fan van het werk van Cecilia Serafini, in Londen aan het werk als grafisch ontwerpster. Of het nu gaat om een rapport over feminisme, een uitnodiging voor een concert of een cassettehoesje, ze speelt telkens een prachtig spel met geometrische figuren, subtiele kleurenpaletten en sterke typografie.
Nog tot 7 november kan je in de Rutger Brandt Gallery in Amsterdam terecht voor de ‘murmurations’ expositie van de Parijse fotograaf Alain Delorme. Terwijl je daar de plastic objecten, als ware het zwermen vogels, door de lucht ziet zweven, toon ik graag z’n iets oudere werk.Voor de serie ‘totems’ trok het Franse talent door verschillende wijken in Shangai en fotografeerde Chinese werklui met torenhoog opgestapelde watervaten, autobanden, bureaustoelen en meer van dat soort alledaagse objecten. Hij kwam thuis met meer dan 6.000 foto’s; professioneel knip-en plakwerk én sterk gemanipuleerde kleuren brachten de serie tot leven. Maatschappijkritisch maar met de nodige dosis humor. Bij Delorme is het altijd gissen naar waar werkelijkheid overgaat in fantasie, wat z’n werk sterk maakt.
Exact een jaar geleden is het, dat ik vol enthousiasme een blogpost wijdde aan de de pop-up shop ‘helen b & vrienden’. Vandaag is een heuglijke dag want in het bloeiende hart van Gent opent Helen haar eigen, permanente winkel, onder dezelfde naam. En opnieuw klopt het plaatje. Naast de geïllustreerde porseleinen bekers, plankjes, eierdopjes en zoveel meer van de creatieve dame zelf, tref je een ruim aanbod van stijlvolle interieurobjecten, illustraties, kaarten, boeken, posters en juwelen aan, van verschillende ontwerpers met verschillende achtergrond. Maar allen met een verhaal. Elk stuk is zeer zorgvuldig uitgekozen en over elk stuk weet de gastvrije Helen als geen ander iets te vertellen. En het is dat wat nu al een onweerstaanbare warmte creëert in de winkel. Zo’n plek waar je graag even blijft hangen. En waar je regelmatig ook creatieve workshops kan volgen. De winkel is open van woensdag t/m zaterdag van 10.00u tot 18.00u en op zondag van 10.00u tot 13.00u.
Op een doordeweekse dag ontdek ik Kelly Puissegur en even waan ik me Alice in Wonderland. Meegetrokken in een wereld vol kleurrijke figuren, vreemde taferelen en humor, enorm veel humor. De jonge illustratrice uit LA laat zich inspireren door aparte figuren uit haar omgeving, grappige films, vormen, patronen en niet in het minst door dieren. Het alledaagse leven, maar dan net iets anders. Meer van dat fraais vind je hier. I like!
Adrian Frutiger is niet meer. De Zwitsere typograaf ontwierp ergens halverwege de jaren zestig het lettertype Univers, maar maakte pas echt naam toen hij enkele jaren later, in opdracht van de Franse architect Paul Andreu, een lettertype mocht ontwerpen voor de internationale luchthaven Charles de Gaulle. Hij noemde het ‘Roissy’. Nog enkele jaren later, in 1976, verscheen het lettertype op de markt bij letteruitgeverijen onder de naam Frutiger. Groot in z’n eenvoud en ronduit tijdloos, zo blijkt nog steeds. Puur Confituur zocht en vond een mooie selectie letterschetsen en toepassingen van zijn lettertypes. Van lang geleden, maar ook enkele recente publicaties. Adrian Frutiger is niet meer, lang leve Frutiger.
De Berlijnse Sarah Illenberger is niet in een vakje te stoppen, maar haar werk kenmerkt zich keer op keer weer door het uit z’n context halen van alledaagse objecten en het creëren van nieuwe beelden. Dat is ook wat ze deed met ‘wonderplants’, een verfrissende reeks van tien prints. Een mooi spel van kleur en patroon, licht en schaduw, vorm en cadrage. Meer van haar veelzijdigheid ontdek je hier.
Groundhopping in Belgium, na het online foto album, het boek. Fotograaf en voetbalfanaat Jurgen Vantomme reist al verschillende jaren het land af om voetbalvelden en stadions onder de loep te nemen. Op zoek naar eigenzinnige locaties en nostalgische verhalen, en met net zoveel oog voor wat er zich naast als op het veld afspeelt. Een sterke selectie van z’n foto’s is nu gebundeld in het gloednieuwe boek Offside, dat bol staat van de melancholie, vergane glorie en Belgisch surrealisme, mede ook te danken aan de korte tekstjes van Herman Brusselmans, Aad de Mos, Imke Courtois, Georges Grün, Michel Lecomte en Mark Uytterhoeven. Niet enkel een hebbeding voor voetballiefhebbers…
Stijgt de temperatuur, dan duikt Puur Confituur graag in het archief, meerbepaald in dat van de badmode van zo’n tientallen jaren geleden. Voor de categorie kleur en patroon een geschenk uit de hemel. Polkadots, bloemen, pastelkleuren en grafische prints, inspirerend tot op vandaag. Was het nu ‘50, ‘60 of ‘70? Een badpakkenspecial avant la lettre.
Oh Comely, een tweemaandelijks magazine over mensen, hun grillen en hun creativiteit draait elke editie rond een welbepaald thema. “It’s all about the weather”, belooft editie 25. Puur Confituur is al langer fan van het blad, maar was deze keer wel erg gecharmeerd door de tekeningen van Owen Gent, de gastillustrator van deze editie. Zijn illustraties zijn verhalend en voorzien van rijke kleuren. Een beetje mysterie is nooit ver weg in het werk van dit Britse talent en hij wisselt ruwe vormen af met fijn uitgewerkte potloodtekeningen. Een bijzonder mooie bijdrage.
In de categorie ‘kleur en patroon’ is de Women Cruise-zomercollectie van Het Italiaanse modelabel MSGM er eentje om in te kaderen. Massimo Giorgetti, de ontwerper achter deze collectie, pakt uit met een lading karaktervolle kleurencombinaties en zeer mooi uitgebalanceerde grafische patronen. Hij speelt hiermee in op de mix & match trend waar deze zomer niet aan te ontsnappen valt en combineert het met een vleugje zeventies, een tikje lef en de nodige dosis humor. Een collectie om U tegen te zeggen. Ik ben compleet verkocht.
Het Spaanse Mincho magazine is een must-have voor wie graag op de hoogte blijft van de trends op gebied van illustratie en nieuw talent wil ontdekken uit de wereld van de comics, poster art, typografie, video games,... Editie vier is een mooie en vooral erg gevariëerde editie geworden. Maak onder meer kennis met de geniale tekeningen van Martin Nicolausson en laat je meevoeren door de typografische experimenten van Chris Ware en Hansje van Halem.
Wat is de wereld mooi door de ogen van Melody Hansen. De Canadese schone woont in Toronto, werkt er als grafisch ontwerpster en maakt muziek. Helemaal gelukkig word ik van haar posts op Instagram. Nauwelijks in scène gezette stillevens bij @themelodyh (haar Instagramaccount), ze legt vast wat ze ziet met een aardig gevoel voor detail, patroon en kleur. Hoogstwaarschijnlijk voorzien van een zorgvuldig uitgekozen filter, want hey, dat is Instagram, maar laat dat de pret niet bederven. Haar persoonlijkheid blijft overeind, dat merk je ook sterk in haar eigen grafisch werk. Hier een combinatie van enkele van haar foto’s, gecombineerd met enkele van haar illustraties. ‘I’m still growing’, zo ondertitelt ze een van haar tekeningen, en daar kijk ik geweldig naar uit.
Nu eens een maandkalender, dan weer een geïllustreerde postkaart. Try angle paper is de viermaandelijkse publicatie van Triangle-Studio, een groep grafici en designers uit Korea. Voor hen een manier om hun creatieve veelzijdigheid én vakmanschap te communiceren naar de buitenwereld. Editie vier is onlangs van de pers gerold, maar het is vooral ‘the making of’ van de derde editie die m’n aandacht trok. De mooie typografisch poster, een handgemaakte zeefdruk op nog geen 100 exemplaren. Een kostbaar ding.
Een wel erg leuke presentatie van een aandoenlijk mooi filmpje. De makers en bedenkers van de kortfilm zijn de mensen van de Koreaanse studio 2Grey. Veel achtergrondinformatie vind ik niet terug, maar dat mag geen spelbreker zijn. Wegdromen is hier de boodschap.
In Brussel is editie n° 93 van het autosalon van start gegaan. Geen jubileum, maar daar wacht Puur Confituur niet op om weer eens in het archief te duiken en terug te komen met enkele prachtige posters en advertenties uit de mobielsector van weleer.
Helemaal weg ben ik van het artwork van Andy Curlowe. De Amerikaanse tekenaar en schilder groeide op in een berglandschap aan de Mohawk rivier en verhuisde later naar het industriële Cleveland. Het is de combinatie van die twee werelden die hem inspireerde te doen wat hij doet; het contrast van de wijde natuur en de grijze industrie samenbrengen door middel van grafische lijnen, ruwe vormen, geometrische figuren en een melancholisch kleurgebruik. Ook z’n schetsboek is het checken waard.
Liefst acht teams van ontwerpers werden aangesproken om om een serie bankbriefjes te redesignen, met de zee als thema. Uiteindelijk kwam ontwerpbureau Snohetta Design gedeeltelijk als winnaar uit de bus. Hun pixelachtige weergave van de zee prijkt nu op de achterzijde van de briefjes. De voorzijde is klassieker, wat voor een mooi contrast zorgt. Al ben ik grote fan van het originele idee van Snøhetta Design, waar ze de pixels combineren met zwart-wit foto’s binnen het thema.
Een filmpje op zondag over het wel een wee in een treinsation. HEY, een grafische studio uit Barcelona, creëerde een illustratie in opdracht van Monocle Magazine en Yago Busquets, een videokunstenaar uit New York, vertaalde deze naar een animatie. Een verfrissende samenwerking.
Wanneer française Angelique in de bioskoop naar François Truffaut’s “La Nuit Américaine” gaat kijken, beseft ze dat we allemaal de script supervisor kunnen zijn van ons eigen dagelijkse leven. Een heerlijke kortfilm die al enkele keren zwaar in de prijzen is gevallen. Het originele idee en de tekst zijn van Olivia Rosenthal, de makers zijn Joris Clerté en Pierre-Emmanuel Luet en Louise Bourgoin staat in voor de geknipte voice-over.
Editie 24 van de Biennale Interieur in Kortrijk is afgelopen weekend van start gegaan. Sinds ‘68 wordt er ieder jaar opnieuw veel zorg besteed aan de vormgeving van de posters en aanverwanten om dit prestigieuze event de nodige aandacht te geven. Grafisch vormgever Boudewijn Delaere heeft deze opdracht jarenlang vervuld, daarna werd er elk jaar een andere vormgever aangesproken. De huisstijl van dit jaar staat te blinken in het portfolio van studio MAFF. Puur Confituur dook in het archief en vond enkele parels van weleer.
Voor de fotoreeks Soul Hotel reisde m’n immer sympathieke buurman en fotograaf Peter Waterschoot door Europa van klein hotel naar klein hotel. Op zoek naar nostalgie en net niet vergane glorie. Soul Hotel, zo vertelt hij zelf, handelt over plaatsen die de tand des tijds nog net weerstaan, en vertolkt op die manier ook vergankelijkheid. Nog twee weekends heb je de tijd om je naar de 44 Gallery in Brugge te reppen en je te laten meevoeren in een tijdreis, die deze mooie tentoonstelling voor een deel ook wel is.
Net van de pers gerold, de nieuwe frankie. Editie 62 biedt meer van het hetzelfde, en zo heb ik het graag, maar ook de erg mooi geïllustreerde kalender voor 2015 kan je nu bestellen. Het is elke maand uitkijken naar de volgende, want frankie nodigde z’n favoriete illustratoren uit. Emily Martin, Rebecca Green, Rachel Levit and Lieke van der Vorst, om er enkele te noemen, slaagden erin elke maand een eigen karakter te geven maar het geheel er toch helemaal ‘frankie’ te laten uitzien. Een mooi geschenkje, maar ik hou hem graag voor mezelf.
Sinds afgelopen weekend is Gent weer een uniek adresje rijker. Helen Blanchaert, creatievelinge in hart en nieren, zette de deuren van haar tijdelijke winkel en creatieve ruimte ‘Helen b en vrienden’, wagenwijd open. Wie binnen wandelt voelt het, het plaatje klopt. Naast de geïllustreerde porseleinen bekers, kannen en plankjes van Helen zelf tref je een ruim aanbod van stijlvolle objecten, illustraties, kaarten, boeken en posters aan.
Een mooie samenwerking is het geworden tussen de initiatiefneemster en een tal van ontwerpers waar ze in gelooft, waaronder Eva Mouton, Animaux Speciaux, Studio Doeke en meer van dat. Maar daar houdt het niet op. In de winkel worden ook regelmatig workshops georganiseerd rond keramiektransfers, werken met porseleinstift, zilversmeden, illustratie, enz. Nog tot en met de laatste dag van dit jaar heb je tijd om het allemaal zelf te gaan ontdekken.
Het maakt me blij, een plek als deze. Dat er plaats voor was, daar twijfelt niemand aan. En dat ik me even in Parijs waande. Maar dat geheel terzijde.
From Paper to Screen is het afstudeerproject van Frans grafisch vormgever Thibault de Fournas. Een kortfilm over typografie en de evolutie ervan. Film op zondag. Enjoy!
Typografie is overal en ook Schots kunstenaar Nathan Coley draagt z’n steentje bij. Hij tovert met woord en licht en doet dat nu al bijna 20 jaar. Z’n installaties reisden de hele wereld rond, hij won enkele jaren geleden de prestigieuze Turner Prize en ook vandaag is Coley een graag geziene gast op licht- en andere kunstenfestivals. Hij exposeert op zeer verschillende locaties, nu eens ‘en plein public’, dan weer in kleine galerijen en plaatst z’n religieuze en ploitieke booschappen op die manier telkens in een ander perspectief. De ene installatie is al iets meer beladen dan de andere, maar even stilstaan doe je toch.
The Dailydoodlegram is het Instagram project van Geffen Refaeli, een illustratrice uit Tel Aviv. Het concept is even simpel als geniaal; elke dag creëert en post Refaeli een illustratie, gebaseerd op verschillende elementen uit verschillende foto’s die op haar eigen Instagram stream verschijnen. De makers van die foto’s worden getagd en zien op die manier een aparte interpretatie van hun eigen creatie. Het project telt inmiddels bijna 50.000 volgers.
‘A day in LA’ is de nieuwste collectie van Bobo Choses, het Catalaanse kinderkledingmerk, en scoort wat mij betreft erg hoog in de categorie kleur en patroon. De twee art directors achter het label slagen erin fantasie en humor te vertalen in uiterst originele prints en illustraties. Ze creëren karakters die een uitgesproken rol spelen in een wel zeer kleurrijk verhaal. En het zijn meesters in het combineren van al dat fraais. Sterk werk!
Opgegroeid in het noorden van Frankrijk, opgeleid tot chef-kok in een sterrenrestaurant en intussen al enkele jaren actief bezig met z’n eigen foodconcept. Nicolas Vahé combineert de traditionele met de moderne keuken en weet dat perfect te (laten) vertalen naar de verpakking van z’n erg smaakvolle producten. Ijzersterke, hedendaagse typografie en mooie, duurzame materialen. De gloednieuwe cataloog, die een frisse layout aangemeten kreeg, staat nu online. Hiervan word je blij. En je keuken mooi.
Onweerstaanbaar op dagen als deze én van alle tijden. Ice cream does the trick. Minstens even verfrissend zijn deze vintage reclameposters die het ijskoude goedje op verschillende manieren aanprijzen. Soms ijzersterk wat betreft illustratie en typografie, dan weer gewoon pure nostalgie. Maar genieten zal je.
Het blijft zomerse magazines regenen. Ook met Paulette haal je de zon in huis. Het Parijse on- én offline magazine verschijnt tweemaandelijks en mikt op een erg vrouwelijk publiek. Er wordt gekletst over mode en beautytrends, over muziek en theater, over koken en kamperen. De vormgeving is zeer speels maar erg doordacht, maar het is vooral de no-nonse fotografie die het ‘m doet. Het is ook erg leuk het blad te volgen op Instagram. Er staat een grote enthousiaste ploeg achter dit concept, want dat is Paulette, en dat voel je. Ze creëren op een ongedwongen mannier een eigen wereldje, waar je graag een beetje deel van wil zijn. Want ik weet het bijna zeker, er schuilt een Paulette in elk van ons.
Vandaag nog in de krantenwinkel, weldra in m’n reiskoffer. Het is niet de eerste keer dat ik Kinfolk als een van m’n favoriete magzines naar voren schuif, maar van deze zomereditie kan ik niet doen alsof ze niet bestaat. De cover is een ware teaser en verder in het blad krijg je wat je van Kinfolk verwacht. Sprekende fotografie en een layout die nooit teleurstelt. Puur Confituur is nu officieel in vakantiestemming.
Een filmpje over een lettertype; The Times New Roman. Het font was specifiek ontworpen voor de krant The Times in 1931 en is misschien wel het meest beroemde. Een ode waard.
Jon Rogers is een grafisch vormgever met een grote passie voor voetbal. En dat is fel te merken in z’n werk. De Canadees heeft al verschillende reeksen posters ontworpen die telkens een thema uit de voetbalwereld belichten. Vandaag toon ik graag mijn favorieten uit de mooie reeks ‘World Cup 2014 - Each Country’s Fan Favourite’, naar dit artikel van Bleacher Report. Ik hou van z’n zeer specifieke, doorgedreven stijl die toch telkens weet te verrassen en van elke poster reeks een grafisch boeiend geheel maakt.
Jamie Cullum maakt een magazine en hij doet dat goed. Niet uit zelfverheerlijking, wel om z’n passie voor journalisme en typografie met de lezer te delen. Ben je fan van Jamie, dan kom je ongetwijfeld aan je trekken, maar het is geen vereiste om fan te zijn van The Eighty-Eight. Het blad bruist van de boeiende artikels en de vormgeving blijft verrassen tot en met de laatste pagina.
Keuze te over aan tropische prints deze zomer en mijn absolute favoriet is de palm print. Soms te vrolijk om waar te zijn, dan weer donker, maar flatterend is hij sowieso. Een subtiel accent is, als je’t mij vraagt, geen optie. All the way of helemaal niet. Summer’s here.
‘A rather Lovely thing’ vertelt het ontroerende verhaal van een man die z’n grote liefde verliest en met dat verdriet aan de slag gaat. Deze korte aniatiefilm is van de hand van de de Mexicaanse illustrator en motion designer Cesar Martinez. De sterke illustraties en het prachtige, heldere kleurenpalet worden nog eens versterkt door de aandoenlijk mooie muziek. Een pareltje.
Wanneer Faye Moorhouse een tekening maakt, komen er verhalen tot leven. Verhalen vol vreemde figuren en vaak zwarte humor. De Britse illustratrice bracht al enkele boeken uit, waaronder het prachtige ‘The Cat Ladies of Czechoslovakia’ en het mysterieuze ‘Winkfield’. Ze stelt vaak tentoon en won al verschillende, toonaangevende prijzen. Een talent zonder grenzen.
Het invloedrijke ‘Neue Grafik’, ofwel de ‘International Review of graphic design and related subjects’, is een 18-delige publicatie van de hand van Zwitsers grafisch vormgever Josef Müller-Brockmann, uitgebracht tussen 1958 and 1965. Sinds half april dit jaar kan je deze parels opnieuw ontdekken in een prachtige, complete herdruk door Lars Müller Publishers. Deze bijbel is buitengewoon inspirerend voor de nieuwe generatie designers en een ijzersterke referentie in de recente geschiedenis van de grafische vormgeving.
Nu bijna 10 jaar geleden ontwierp Duits typograaf Kai Bernau het lettertype Neutral, met de intentie een font te creëren die naam waardig. Vandaag kan je via Typotheque de gloednieuwe, volledig hertekende versie ontdekken. Strakker, tijdlozer, maar vooral neutraler dan ooit. Is Neutral de nieuwe Helvetica?
Eentje om met veel plezier tegen de muur te plakken. De patronen en karakters op het behangpapier van de Barcelonese allround artiest Sergio Mora blijven niet alleen aan de wand, maar ook in je hoofd hangen. Je houdt ervan of je doet dat niet, maar zijn persoonlijke, tikje eigenwijze stijl brengt sowieso humor in je interieur. Puur Confituur is fan.
We schrijven 19 april, Record Store Day. Een mooie dag om een van m’n favoriete designers uit de platenwereld in de kijker te zetten. Scott Hansen is een muzikant (Tycho) en grafisch vormgever (ISO50) Uit Californie. Het spreekt voor zich dat hij het artwork van z’n albums op zich neemt. En dat is ook wat hij deed voor z’n meest recente, ‘Awake’.
Lentefris en ‘girlie as hell’. Cellardoor is een viermaandelijks, online magazine voor een jong en vrouwelijk publiek dat houdt van mode, reizen, muziek, kunst en cultuur en af en toe ook eens graag een gerecht uit de mouwen tovert. Cellardoor magazine pakt voor z’n elfde editie uit met een ‘travel special’. De vormgeving is mooi in balans, nu eens strak, dan weer speels. De bijhorende blog is ook het volgen waard want biedt je nog meer van al dat fraais.
Tom Williams, een Londens designer, spotte toevallig deze 2 stadsarbeiders. Zeer vroeg in de ochtend, tijdens een van hun ‘routineklussen’. Puur vakwerk, als je’t mij vraagt. Er komt geen sjabloon aan te pas, een vaste hand des te meer. Respect! Wachten op de bus zal nooit meer hetzelfde zijn.
In de categorie kleur en patroon schreeuwt de bloemenprint om aandacht. Het is een van de opvallendste trends in de modewereld dit seizoen. Het aanbod is enorm, de goeie keuze maken de kunst. Puur Confituur daagt de lente uit en toont enkele van z’n favorieten.
Fatinha Ramos, opgegroeid in Portugal en intussen al enkele jaren thuis in Antwerpen, is een grafisch ontwerpster en illustratrice met veel fantasie en een groot inlevingsvermogen. Ze gaat geen thema uit de weg en weet door haar technieken en kleurgebruik een zeer eigen stijl neer te zetten. Ze werkt in opdracht voor verschillende magazines als Vitaya magazine, Le Cool magazine, Flow, e.a. Eentje om in de gaten te houden.
Typografie is overal. Zo ook in het Italiaanse Latina, meer bepaald in bistro Neghelli Undico. Een perfect uitgewerkte huisstijl, een uitnodigend interieur en doorgedreven, mobiele toepassingen. Van het perfecte plaatje gesproken.
Een ontdekking als deze maakt m’n dag. “Font Men” is een inspirerende mini-documentaire over toptypografen Jonathan Hoefler en Tobias Frere-Jones. Doen hun namen niet meteen een belletje rinkelen, dat doet hun werk dat ongetwijfeld wel. Jarenlang runden ze samen de meest gerespecteerde type design studio ter wereld en ontwierpen ze fonts voor o.a. The Wall Street Journal, Martha Stewart Living, Nike, Pentagram, Esquire magazine, The New York Times Magazine, ... Bijna ontroerend is het ze te horen vertellen over het wondermooie ambacht dat letterontwerpen wel is. De docu is een productie van Dress Code en officiëel geselecteerd voor het SXSW Film Festival.
Het is een posterboek! 30 ijzersterke ontwerpen van de Britse grafisch vormgever Anthony Burrill. In dit filmpje vertelt hij zelf hoe het boek tot stand is gekomen en wat het te bieden heeft. Maar wat dit filmpje vooral laat zien is de passie voor zijn vak.
Deze ‘nesting dolls’ zijn van de hand van de Zweedse illustratrice Ingela P Arrhenius. Met haar ietwat ‘naïeve tekenstijl spreekt ze een groot publiek aan, maar vooral de kleinsten onder ons zijn gek van haar werk. Niet voor niets heeft ze een indrukwekkend lijstje kinderboeken, posters, prints voor kinderkledij en nog veel meer van dat op haar naam staan. Check haar wervelende blog.
Typografie de niet verbleekt met de jaren, wel integendeel. Uitgezonderd issue 8 en 9 stonden André Gürtler & Bruno Pfäffli, twee Zwitserse typografen, in voor het coverdesign van Typographische Monatsblätter in 1962. Ze zwoeren voor dit artwork trouw aan het lettertype Univers. Ook vandaag nog inspirerend materiaal.
Om al een beetje in de Hollywoodsfeer te geraken is hier ‘En tus brazos’, een charmante animatiefilm die al met verschillende awards is bekroond. Over de passie van de Tango en de kunst van het verleiden. Geregisseerd door by Fx Goby i.s.m. Matthieu Landour en Edouard Jouret.
De derde editie van MADE Quarterly, een creatie van de grafische studio Hunt&Co. uit Melbourne, is een feit. De publicatie is een ode aan de artiest achter het werk. Stuk voor stuk witte raven uit de wereld van de architectuur, interieurdesign, fotografie, productontwikkeling mode, ... De layout is minimalistisch en dat is volgens mij de enige juiste manier om de creaties het best tot hun recht te laten komen.
In de kortfilm Mémoires stap je in het verhaal van de dromerige Isabelle. Een meisje die met haar fototoestel de wereld rondreist en haar ‘mémoires’ vastlegt. Geschreven en geproduced door Bruno Noaro Styling en Magda Kölner. De heerlijke voice over is van Sophie Meyer.
Van Oostende tot Eupen, van Berchem Sport tot Tilleur Luik. Waar men gaat langs Belgische wegen, komt men een voetbalveld tegen. Dat weet Jurgen Vantomme, fotograaf én de bezieler achter Groundhopping.be, als geen ander. Hij reisde langs meer dan 300 stadions en kwam naar huis met een indrukwekkend fotoalbum vol melancholie en al dan niet vergane glorie. Z’n grafische achtergrond is duidelijk voelbaar; oog voor detail, perfecte cadrage en gevoel voor kleur.
Het komende seizoen belooft zwart-wit te worden en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Een tijdloze kleurcombinatie die opnieuw als een ware maar beetje herziene trend wordt bestempeld. Het überklassieke imago heeft dit duo voorgoed achter zich gelaten. Het blijft stijlvol maar rockt meer dan ooit.
Wonderland Magazine, dat is talent ontdekken uit de wereld van de mode, muziek, film en kunst. In dit filmpje wordt jullie een blik achter de schermen gegund tijdens de fotoshoot van de nieuwe cover met niemand minder dan Emma Watson (ja, die van Harry Potter) in de hoofdrol. Fotogeniek als ze is, is ze erin geslaagd de editie van maart met 2 verschillende covers te laten verschijnen. Kiezen wordt moeilijk, want ze zijn allebei even wondermooi geworden.
Van alle tekens die er zijn vind ik de ampersand, oftewel het &-teken het allermooist vormgegeven. Sterk en elegant tegelijkertijd. En zeer dankbaar in grafische toepassingen. Enkele mooie voorbeelden op een rijtje.
Echt gelukkig word ik van een ontdekking als deze. Julia Pott is een Britse illustratrice die in New York woont en een onwaarschijnlijk sterk portfolio op haar naam heeft staan. Naast het feit dat ze zeer getalenteerd is heeft ze ook een fijn gevoel voor humor en de gave, aandoenlijke karakters neer te zetten. Dat laatste is ook fel te merken in haar animatiefilms, die niet voor niets regelmatig te zien zijn op belangrijke kortfilmfestivals. Valt het op dat ik fan ben?
Nog exact een week heb je de tijd om je naar het WIELS museum in Brussel te reppen voor de prachttentoonstelling So Far So Good van Belgisch kunstenaar Walter Swennen. Het is de meest uitgebreide voorstelling van z’n schilderwerk tot nu toe. Dat hij in een vorig leven dichter is geweest kan hij niet verstoppen, maar net dat maakt hem zo uniek.
Een nieuw jaar, een gloednieuw magazine. En meteen een naar m’n hart. Het Madrileense Lovely The Mag houdt je driemaandelijks up to date wat betreft mode, beauty en streetstyle in de vorm van sprekende modefotografie, inspirerende interviews en no-nonsense typografie. De keuze van de cover is wat mij betreft een winner en ongewtijfeld een blikvanger in de betere boekhandel. Art Director en vormgever van het blad is Pablo Abad die nu volop werkt aan editie twee. April 2014: check.
In de categorie kleur en patroon is het keramiekwerk van Ann Mercer een hele mooie om een nieuw blogjaar mee in te zetten. Pas afgestudeerd, volop actief in haar eigen studio in Londen en een reeks exposities op haar naam. Gepassionneerd door grootsteden en dan vooral het tempo en de energie die ervan uitstraalt, ontwerpt ze sterke collecties in aardewerk en porcelein. Architecturaal, geometrisch, hoekig en vaak assymetrisch, zo omschrijft ze zelf haar werk. Het best denkbare kleurgebruik daarbovenop en ziehier, keramiek van de bovenste plank.
De korte animatiefilm “Wind” vertelt het verhaal over een groep mensen die dagelijks moet opboksen tegen winderige weersomstandigheden en hoe ze uiteindelijk een manier vinden om ermee om te gaan. Robert Löbel, grafisch vormgever en illustrator, is het brein achter deze animatie en won hiermee al vele prijzen.
Het jaar 2013 eindigt wel erg feestelijk voor Playboy. Het wereldberoemde magazine met de baseline ‘entertainment for men’ werd begin deze maand zestig en viert dat met een luxe editie. Voor de makers van het blad de uitgelezen kans om topmodel en stijlicoon Kate Moss bunnygewijs op de cover te laten schitteren. Voor Puur Confituur een goeie reden om terug te blikken op zestig jaar frivoliteit in de vorm van enkele memorabele vintage covers.
Menselijke figuren voorzien van een dierenkop. Griezelig en fascinerend tegelijk. Happy friday the 13th!
Het valt niet meer te ontkennen, Puur Confituur is in kerststemming. En dan mag er al eens een blogpost gewijd worden aan het gewei. Want herten, in deze periode, horen erbij. Ze doen het goed in een strak interieur, scoren evenzeer in een oldskool ingerichte kinderkamer en brengen humor in je garderobe.
Helen Blanchaert is een creatievelinge in hart en nieren, gezegend met grafisch talent en een mooi handschrift. En ze maakt vanalles, zo zegt ze zelf. Erg apart is haar porseleinwerk, voorzien van handgemaakte illustraties. Zelf zou ik tijdens het kerstshoppen al eens langs haar webshop durven passeren en iemand een Omer cadeau doen, bijvoorbeeld. Vanaf vandaag kan je haar kopjes ook vinden bij Clouds in my Coffee en bij Fatima, allebei in Gent.
‘Triangles are my favourite shape’, daar heb ik eerder al een blogpost aan gewijd. Niet verwonderlijk dat ik nu grote fan ben van de nieuwe juwelencollectie ‘SHAPES’ van Julie Van den Berghe, die deze grafische figuur op een speelse en sterke manier naar haar hand weet te zetten. Julie is een jonge mode- en juwelenontwerpster uit Brugge die al tijdens haar studies opgemerkt werd dankzij haar aparte stijl en eigen visie. Deze collectie en meer van dat moois kan je bekijken op haar website. Fotografie: Rahvice
De kans dat je de afgelopen week de videoclip bij de nieuwe song ‘leave a light on’ van Marble Sounds hebt zien passeren is groot. Maar het is niet de eerste keer dat de band van Pieter Van Dessel erin slaagt een groot publiek te ontroeren. Zelf kijk ik nog altijd graag terug naar de animatiefilm die gemaakt is voor ‘sky high’, een van de mooiste nummers van hun tweede cd ‘Nice is good’. Voor deze clip deden ze beroep op het talent van Eugene and Louise.
Studio Doeke, dat is Doeke Van Nuil uit Zwolle, een veelzijdig illustrator met een zeer herkenbare tekenstijl. Hij is amper 25 en werkte al voor onder andere VPRO en Tijdschrift Ei. Op dit moment is hij actief als beeld-columnist bij Hard//Hoofd, een online magazine voor kunst en journalistiek waar hij je elke twee weken je (seks)leven vanuit een andere hoek doet bekijken door middel van een verrassende kamasutra illustratie. En tussendoor springt hij van het ene project naar het andere. Zo maakte hij afgelopen maand nog, samen met illustratrice La Nonette, een wandtekening in Galeria Cosmo in Barcelona, waar hij ook een tentoonstelling had lopen. Ik blijf hem met plezier in de gaten houden.
Mijn persoonlijke all time favourite kleurencombinatie. Rood en blauw. Een beetje nostalgisch, maar ook heel erg van nu.
De launch party ter ere van de herfsteditie van Dank, een fanzine over skating, is verteerd. Het Noorse blad N°6 ligt te blinken in de betere boekhandel. Zelf heb ik nooit een skateboard van zeer dichtbij gezien, maar dat bederft de pret niet. In dit magazine is het vooral kijken geblazen naar sprekende fotografie en harmonieus opgemaakte spreads. En het beetje dat er te lezen valt is erg goed geschreven. De cover die ik toon is de splinternieuwe, voor de spreads binnenin heb ik gekozen voor een compilatie van de afgelopen vijf edities.
Tijdens m’n zoektocht naar interessante adresjes in Barcelona ondekte ik Bacoa, een hamburgerrestaurant in het hart van de stad. Een verrassende plek met een uitnodigend interieur. Een plek die bulkt van de mooie kleuren en patronen en die perfect past in de categorie typografie is overal . Daar komt gegarandeerd een bezoekje van. Copyright pictures: petitepassport.com
Zondag Filmdag! “Glaz” vertelt het verhaal van Vladimir Kurashov, een fotograaf uit Moskou. Zo’n tien jaar geleden verloor de jonge man bijna volledig het zicht in z’n linkeroog. Om terug te vechten stortte hij zich in de fotografie. Voor hem een manier om zich te uiten mét de beperkingen waarmee hij leert leven. Amper een jaar geleden liep z’n eerste tentoonstelling “Poetics of the locality”, prachtige beelden van een desolaat winterlandschap. Een pakkend verhaal.
Een eyecatcher van Antwerpse makelij. Lies Verheyen en Pieter Claessen, beiden grafisch vormgever van beroep, brengen humor in je interieur. Ze ontwierpen samen een magnetisch behangpapier, voorzien van sterke grafische prints en ook aan bijpassende magneten hebben ze gedacht. Al dit fraais kan je online bestellen. Ik wil dolgraag een uil in m’n keuken en het liefst nog vandaag.
This must be underwater love… Voor wie houdt van dramatiek op zondag is deze animatiefilm het bekijken waard. De volle vijf minuten. A Tangled Tale vertelt het verhaal van twee lotgenoten die elkaar vinden, zich tot elkaar aangetrokken voelen en samen vechten voor hun leven. De bedenker en maker van de film is Corrie Francis Parks. A Tangled Tale heeft z’n eigen mooie website waar je kan zien hoe de film tot stand is gekomen en welke technieken er worden gebruikt. Van de ruwe schets tot het prachtige eindresultaat.
Als een blok ben ik gevallen voor de tekenkunst van Philip Giordano, een illustrator met Italiaanse Roots die al enkele jaren in Tokyo woont en werkt. Hij haalt, naar eigen zeggen, z’n inspiratie uit Japanse vintage boeken en met intense kleuren vertelt hij fantasierijke verhalen. Het donkere kantje is ook nooit ver weg. Gedreven vult hij z’n dagen met illustreren voor magazines, boekcovers, design speelgoed, kinderboeken en animaties. Massa’s prijzen heeft hij al in de wacht gesleept. Wil je een echte Giordano aan je muur, dan kan je terecht op z’n bescheiden webshop. Eentje om in het oog te houden!